Όπως είναι γνωστό ο μαθητής που αντιμετωπίζει δυσκολίες στην ανάγνωση στην μητρική του γλώσσα είναι δεδομένο ότι θα αντιμετωπίσει δυσκολίες και στην  εκμάθηση της ανάγνωσης όταν μαθαίνει την αγγλική γλώσσα. Και μάλιστα σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό απ’ ότι στην μητρική γλώσσα (ελληνική)

 

Όπως έχουμε αναφέρει ξανά στο παράρτημα δυσαναγνωσία  ή ανάγνωση πραγματοποιείται μέσα από δύο μηχανισμούς:

 

Α) Το φωνολογικό ( γραφοφωνημικό)

Εδώ η ανάγνωση πραγματοποιείται με διαδοχική φωνολογική επεξεργασία κατά την οποία γίνεται ταύτιση του εκάστοτε γραφήματος (γράμμα)  με το αντίστοιχο φώνημα (ήχος) Αυτός  μηχανισμός δίνει την δυνατότητα στον αναγνώστη να διαβάσει ακόμα και λέξεις χωρίς νόημα (ψευδολέξεις) ή λέξεις που του είναι άγνωστες.

 

*Αυτό όμως δεν μπορεί να συμβεί σε όλες τις λέξεις της αγγλικής γλώσσας γιατί όπως είναι γνωστό η γλώσσα παρουσιάζει μεγάλη αδιαφάνεια σε σχέση με τους φωνητικούς κανόνες που τις διέπουν.(αλλιώς γράφονται και αλλιώς διαβάζονται)

 

Β) Το σημασιολογικό (ολιστικό) λέξη-λέξη

Σε αυτή την περίπτωση η ανάγνωση γίνεται λέξη, λέξη χωρίς να δίδεται ιδιαίτερη προσοχή στις γραφοφωνημικές αντιστοιχίσεις. Η επεξεργασία του αναγνωσμένου γίνεται με την πρόσβαση στο σημασιολογικό περιεχόμενο της λέξης, με την υποστήριξη της μνήμης.

 

*Αυτός ο δεύτερος τρόπος καλύπτει τις περιπτώσεις που δεν υπάρχει γραφοφωνημική ταύτιση και ο αναγνώστης σύμφωνα με την πείρα του αλλά και τα συμφραζόμενα πρέπει να καταλάβει εάν π.χ  η λέξη castle θα διαβαστεί ΄΄κασλ΄΄ και όχι ΄΄ καστλε΄΄.Αυτό βέβαια προϋποθέτει και την κατανόηση, δηλαδή να γνωρίζει ο αναγνώστης το νόημα της λέξης αλλά και την προφορά της.

 

Ο έμπειρος αναγνώστης χρησιμοποιεί και τους δύο τρόπους αναλόγως, αλλά όπως γίνεται κατανοητό το παιδί με Μ.Δ δεν μπορεί να είναι έμπειρος αναγνώστης αλλά ούτε καν να διαχωρίσει πότε και τι πρέπει να κάνει.

 

Έτσι λοιπόν γίνονται πολλαπλά λάθη κατά την ανάγνωση αναλόγως το επίπεδο κατάκτησης των διάφορων φωνητικών και ορθογραφικών κανόνων που διέπουν την ανάγνωση και τη γραφή των λέξεων.

 

Μερικά από τα λάθη που μπορούμε να παρατηρήσουμε στην ανάγνωση λέξεων:

 

*Ανάγνωση κατά γράμμα των διαφόρων ζευγών και ομάδων γραμμάτων που διαβάζονται διαφορετικά απ ότι γράφονται.

 

π.χ          ing διαβάζεται ινγκ

ight  διαβάζεται ιγκχτ

 

*Δεν θυμούνται τους ήχους των δίφθογγων όπως ch,sh,th,wh, ή και πολλές φορές τους συγχέουν με αποτέλεσμα να τα διαβάζουν κατά γράμμα ή και να τα αντικαθιστούν μεταξύ τους.

 

π.χ          ch μπορεί να διαβαστεί κχ ή σχ

 

*΄Όταν ένα γράμμα αντιπροσωπεύει δύο ήχους όπως το c που άλλοτε διαβάζεται s και άλλοτε k Ενώ μπορεί να γνωρίζουν τη λέξη πολύ συχνά μπερδεύονται και διαβάζουν το ένα αντί το άλλο. Και αυτό γιατί αντιμετωπίζουν δυσκολία στις γρήγορες εναλλαγές της προσοχής και συγκέντρωσης.

 

π.χ  η λέξη cup μπορεί να διαβαστεί και σαπ

η λέξη get  μπορεί να διαβαστεί και τζετ

 

 

Εκτός από όλους τους κανόνες ανάγνωσης που πρέπει να απομνημονεύσουν για να διαβάσουν σωστά, πράγμα που τα δυσκολεύει πολύ και λόγω της αδύναμης μνήμης. Υπάρχουν και άλλου τύπου δυσκολίες που τα επιβαρύνουν επιπλέον.

 

Όπως η ελλιπής ακουστική διάκριση ήχων που μοιάζουν ακουστικά όπως:

  • p-b
  • s-z
  • d-t
  • f-v
  • l-r
  • m-n

 

Συγχέουν γράμματα που μοιάζουν οπτικά μεταξύ τους όπως

 

  • b-d
  • f-t
  • c-e
  • h-n
  • i-l
  • m-n
  • p-q
  • u-a
  • w-m
  • z-s

 

 

Οι αδυναμία τους να απομνημονεύσουν κανόνες, η αργή επεξεργασία των πληροφοριών, η ελλειμματική προσοχή. οι γλωσσικές αδυναμίες που είναι μόνο κάποια από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά με Μ.Δ  μας κάνουν να καταλάβουμε ότι η εκπαίδευση της ανάγνωσης στην αγγλική γλώσσα είναι μια διαδικασία μακρόπνοη και κοπιαστική, που χρειάζεται ιδιαίτερη μέριμνα και μεθοδικότητα, προκειμένου να ευοδωθεί.