Το σχολείο ξεκινά , μια νέα χρονιά αρχίζει γεμάτη προκλήσεις και υποσχέσεις για την κατάκτηση περισσότερων γνώσεων και εφοδίων για την πολυπόθητη αναρρίχηση σ΄αυτή τη μεγάλη κλίμακα που λέγεται ΄΄ Εκπαιδευση΄΄
Τι συμβαίνει όμως όταν ;
Ο μαθητής την ώρα του μαθήματος συνήθως είναι αφηρημένος;
Όταν έρχεται η σειρά του να διαβάσει στην τάξη ,αγχώνεται τόσο
που τα χέρια του γίνονται άσπρα και υγρά ;
Το τετράδιο της ορθογραφίας τις περισσότερες φορές έχει παρατηρήσεις
και διορθώσεις;
Το σκέφτομαι και γράφω είναι τόσο δύσκολο που προτιμά να καθίσει όρθιο στο ένα πόδι τιμωρία, παρά να το γράψει;
Δεν αφηγείτε ποτέ ολόκληρο το μάθημα της ιστορίας παρά μονό περιορίζεται σε μικρές απαντήσεις που πολλές φορές είναι ελλιπείς
Δεν μπορεί εύκολα να κατανοήσει τα προβλήματα των μαθηματικών. (ποια είναι η κατάλληλη πράξη;)
Η προπαίδεια μοιάζει με την δυσκολότερη σπαζοκεφαλιά;
Όταν προσπαθεί να μελετήσει μαθήματα όπως Ιστορία και Γεωγραφία βρίσκει συνεχώς άγνωστες λέξεις και όσες φορές και αν ρωτήσει τι σημαίνουν σχεδόν ποτέ δεν θυμάται να τις χρησιμοποιήσει μετέπειτα;
Φαίνεται πως γνωρίζει θεωρητικά βασικούς κανόνες ορθογραφίας ( π.χ την κατάληξη ΄΄ω΄΄ των ρημάτων) ενώ σχεδόν πάντα τους γραφεί λάθος;
Η μελέτη των μαθημάτων της επόμενης μέρας είναι πολύ κουραστική καιγρήγορα παραιτείτε;
Διαβάζει ξανά και ξανά μια παράγραφο για να την απομνημονεύσει;
Λέξεις πολυσύλλαβες, αφηρημένες έννοιες, ημερομηνίες και κανόνες πάντα βρίσκουν τρόπο να ξεγλιστρούν από την μνήμη του;
Χρειάζεται αρκετό χρόνο για να απαντήσει ακόμα και σε ερώτηση που γνωρίζει την απάντηση;
Σίγουρα όλοι μας έχουμε παρατηρήσει κάποιο από τα παραπάνω σημεία σε κάποιον συμμαθητή μας ή ακόμα και σε μας του ίδιους. Κάποτε όλα αυτά αποτελούσαν τα διακριτικά ενός << κακού μαθητή>>, ενός παιδιού που συνηθιζόταν να λέγεται <<δεν παίρνει τα γράμματα>>
Η αντίληψη αυτή επικρατούσε δικαιολογημένα μιας και δεν υπήρχαν οι Ειδικοί που θα μπορούσαν να ρίξουν φως στο σκοτεινό αυτό μονοπάτι.
Πίσω από όλα αυτά όμως τις περισσότερες φορές κρύβεται η αδυναμία και η άγνοια τόσο του ιδιου του παιδιού όσο και των γύρω του, που θα ήθελαν να το βοηθήσουν, αλλά δεν γνωρίζουν τον τρόπο.
Σε πολλές περιπτώσεις η μικρή χωρητικότητα μνήμης,η ελλιπείς γλωσσική ανάπτυξη,η μερική αποθήκευση των πληροφοριών, η ανεπαρκής αποκωδικοποίηση τους και κατά συνέπεια η λανθασμένη αναπαραγωγή τους, βρέθηκαν να ευθύνονται για την χαμηλή επίδοση μαθητών.
Στη σημερινή εποχή που υπάρχουν τρόποι αντιμετώπισης τέτοιων διαταραχών ‘’ο παράξενος μαθητής’’ με τις ιδιαιτερότητες και τα προτερήματα του που τον κάνουν μοναδικό όπως και κάθε ανθρώπινη οντότητα, μπορεί να πάψει να είναι <<παράξενος>>
Ενημερωθείτε! Η έγκαιρη παρέμβαση δίνει τα περιθώρια για πληρέστερη αποκατάσταση.