Η Δυσλεξία πλέον στη σύγχρονη βιβλιογραφία ορίζεται ως ειδική αναπτυξιακή μαθησιακή  δυσκολία νευρολογικής φύσεως. Σχετίζεται με το γραπτό λόγο που σημαίνει ότι πρωτίστως σχετίζεται με τη γραφή  την ανάγνωση και την ορθογραφία.

Ως ο πλέον πιο διαδεδομένος όρος τα τελευταία χρόνια, οδηγεί σε σύγχυση  και πολλές φορές  θεωρούμε λανθασμένα ότι κάποιο παιδί  έχει δυσλεξία:

 

  • Όταν δε λέει π.χ κάποιο γράμμα
  • Όταν δεν τα πάει καλά στο νηπιαγωγείο
  • Όταν έχει κακή επίδοση  στο σχολείο
  • Όταν το παιδί δεν είχε λάβει για κάποιους λόγους, επαρκή εκπαίδευση

 

Τα παραπάνω θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως μύθοι περί δυσλεξίας, αφού τα προβλήματα στην άρθρωση μπορεί να συνυπάρχουν αλλά δεν αποτελούν κριτήριο για την διάγνωση της δυσλεξίας

Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η συστηματική έκθεση του παιδιού  στο γραπτό λόγο, άρα η κακή επίδοση στο νηπιαγωγείο σίγουρα δε μπορεί να αποτελέσει κριτήριο για τη διάγνωση της δυσλεξίας.

Ένα από τα βασικότερα κριτήρια μαζί με τον αποκλεισμό κάποιας παθολογίας στον προφορικό λόγο για τη διαφοροδιάγνωση, είναι και  ο αποκλεισμός της χαμηλής νοημοσύνης. Στην περίπτωση της δυσλεξίας η νοημοσύνη των παιδιών βρίσκεται στα μέσα φυσιολογικά ή σε φυσιολογικά υψηλά επίπεδα.

Συνεπώς παρατηρούνται δυσκολίες στην ανάγνωση, στη γραφή, στη γραπτή έκφραση και κατ’ επέκταση στα μαθηματικά, κυρίως όταν πρέπει να ερμηνευτούν έννοιες και σύμβολα.

*Ποιο αναλυτικά μπορείτε να δείτε  ήδη λαθών και άλλα στο παράρτημα

> Διαταραχές του γραπτού λόγου (μαθησιακές δυσκολίες)