Ο όρος ‘’σχολική ετοιμότητα’’ εμφανίστηκε περίπου το 1940 στις Η.Π.Α
σαν αποτέλεσμα εξειδικευμένων ερευνών και δημοσιεύσεων του Πανεπιστημίου του Γέιλ (Yale) και αναπτύχθηκε περισσότερο το 1960-70.
Αλλιώς διατυπωμένο ως ‘’ετοιμότητα για σχολική εκπαίδευση” εννοείτε η ωριμότητα που απαιτείται να υπάρχει για να καταφέρει το παιδί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της Ά δημοτικού.
Στις μέρες μας σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες της Ευρώπης, είναι πλέον διαδικασία ρουτίνας ο έλεγχός της σχολικής ετοιμότητας πριν το νήπιο μπει στην Ά δημοτικού και σε κάποιες χώρες γίνεται υπό κρατική μέριμνα, ενώ σε άλλες από αρμόδιους φορείς ιδιωτικούς και άλλους.
Αυτή η αξιολόγηση περιλαμβάνει συγκεκριμένες δοκιμασίεςγλωσσικούγνωστικού και ψυχοκινητικού περιεχομένου που καλείται το παιδί να φέρει σε πέρας με την καθοδήγηση του ειδικού (λογοθεραπευτή, εργοθεραπευτή, ψυχολόγου, παιδοψυχιάτρου κ.ο.κ)
Σίγουρα δεν απαιτείται από ένα εξάχρονο παιδί να ξέρει να διαβάζει και να γράφει αλλά η ανάπτυξη του φωνολογικού συστήματος που αποτελεί κομμάτι του ευρύτερου γλωσσικού, θα πρέπει να έχει φτάσει σε συγκεκριμένα επίπεδα ανάπτυξης, αντίστοιχα της χρονολογικής ηλικίας του κάθε παιδιού. Εάν υπάρχουν κενά ή αποκλίσεις τότε θα πρέπει εγκαίρως να καλυφθούν πριν γίνουν τροχοπέδη στην περαιτέρω ανάπτυξη των δεξιοτήτων που καλείται ο μικρός μαθητής να καλλιεργήσει.
Σε αυτήν την ηλικία που ο ψυχισμός του παιδιού είναι τόσο εύθραυστος αλλά συνάμα και τόσο εύπλαστος είναι πολύ σημαντικό για όλη την μετέπειτα πορεία του να γίνει μια σωστή αρχή. Στη χώρα μας δυστυχώς ακόμα δεν υπάρχει κρατική μέριμνα για τέτοιου είδους αξιολογήσεις. Εμείς στο κέντρο λόγου ΕΥΡΥΜΑΘΕΙΑ εφαρμόζουμε, πλήρη προσχολικό έλεγχο γλωσσικής ετοιμότητας προκειμένου να βοηθήσουμε το εκάστοτε παιδί με τον καταλληλότερο τρόπο.
